Co jo tuchylu a w pśiducem casu to nejwažnjejše w serbskem žywjenju – nic jano w Dolnej Łužycy, ale rowno tak w drugich serbsko-nimskich stronach w Górnej Łužycy? Wšykne su se pópšawem wobjadne we tom, až stoj we srjejźi serbska rěc a jeje zdźaržanje, woplěwanje a rozšyrjenje, cele naprědku jeje rewitalizacija, jeje wótžywjenje. A to jo teke zapisane w statuśe Domowiny a w jeje źěłowych planach rowno tak ako w planach a profilach serbskich institucijow.

Domowinski pśedsedaŕ dolnoserbski powěda

Na papjerje jo to wšykno derje a šyroko napisane a wopisane. A tych pśikładow, kak se to pón w praktiskem serbskem žywjenju a źěle pśesajźijo, jo teke dosć w cełej Łužycy. Kuždy pó swójom źěła za serbsku rěc – w Domowinje a we wětšych a mjeńšych towaristwach, w serbskich institucijach, w šulach a źiśownjach, wósebnje w projekśe WITAJ.

Teke w krajoma Bramborska a Sakska a w młogich wokrejsach a městach a gmejnach se procujo, to społniś, což stoj w Serbskej kazni a w drugich póstajenjach a wobzamknjenjach k tomu serbskemu a k šćitoju mjeńšynow. Serbska rada grajo pśi tom wjeliku rolu.