Ze Zagorow/Zagori (Griechenland). Mój cłowjek a ja mamej rady njewšedne drogowańske cele. Źinsa, w casu masowego turizma, pśerědko take něco namakajoš. Ale su na swěśe hyšći městna, źož namakajoš jadnoraznu kulturu, a nałogi a casy teke něco słowjańskego. Tak jo to w regionje Zagori (słowjańske „za górami“) w pódpołnocnej Grichiskej. Turisty, kótarež smej tam zmakałej, su byli Grjeki a Pódpołdnjowe Serby. Njejsmej wiźełej daniž Nimcow abo Japanarjow abo drugich.

W regionje z mjenim Epirus jo nejwětše město Ioannina z jadnab 110.000 wobydlarjami. Epirus granicujo na pódwjacoru z Albańskeju a na połnocy z Makedońskeju. Zemja jo how kamjenjata, a togodla rostu how w gumnach luźi jano oliwowe bomy a pokorne rostliny ako wódne melony, banje a tak dalej. Žedne mjenja we wokolinje znanje wó słowjańskej zachadnosći: na pśikład rěka Voidomatis (wót „wóda“) abo město Skamnelli (ako su tam luźe se zasedlili, su namakali zbytki starego sedlišća, pśirownaj pólski skamieliny = Fossilien) abo Drakolimni jazor (plonowy jazor, pśirownaj česki drak = plon) we wusokosći 2.050 mejtari nad mórjom.