Z Depska/Döbbrick. Pandemija korony jo dłujko wobgranicowała źěło, wšedne žywjenje, statkowanje a zaběry luźi. We serbskej Dolnej Łužycy maju druge wócakowanja a žycenja ako we wjelikich městach, by groniła. How płaśi hyšći socialna zgromadnosć, a k tej zgromadnosći pśinosujo wósebnje woplěwanje serbskich tradicijow a nałogow.

Lěcrownož pandemija korony njejo hyšći pšawje pópušćiła, jo wšake zasej móžne. Tak teke kokoty. Za tym až su ten prědny w Barbuce swěśili, su ten kóńc tyźenja kokota w Depsku łapali. Ze wšyknymi z njeju zwězanymi a napołožonymi hygieniskimi póstajenjami. A to jo se raźiło.

Zgromaźili su se młode pśi cerk-wi, a tam su pśi droze južo wejsanarje se wusednuli a pśiglědali. Wujšpurnje woblaconych 23 źowćow jo wót cerkwje na łuku śěgnuło. Wuwitała jo wšych wuknica Dolnoserbskego gymnazija Hannah Jendreyeck a moderěrował jo Holger Thomas. Łuka slěz stareje šule jo była dosć połna, ale luźe su se slědk źaržali. Su póbitowali mazańc, lod a piwo. Chwalba młoźinje, Domowinje a gmejnje!