Źiwize/Siewisch. Pětk wjacor w Hartnikojc kjarcmje jo se wótźaržała głowna lětna zgromaźina Domowinskeje župy Dolna Łužyca. 49 delegatow (wót 78) jo słyšało rozpšawu (Bericht) župnego pśedsedarstwa, kótarejež wětšy źěl jo pśednjasł župan Harald Końcak. Z njeje jo wujšeł wobglědniwy optimizm: župan jo wuzwignuł raźenja a pólěpšenja na politiskem pólu, ak su zwězane z noweju serbskeju kaznju, jo chwalił wětše rozměśe a akceptancu napśeśiwo serbskej rěcy a kulturje. Wón jo se cłonkam źěkował za pilne cesnoamtske źěło a wiźeł pozitiwne znamjenja, kótarež za jogo zdaśim pśiběraju a daju z naźeju do pśichoda glědaś. Lěc jo to serbski repertoir kapały NaUnd, dwě serbskej swajźbje we slědnych lětach, noc powěsćow w Bórkowach, wugótowana z pomocu Serb­skego ludowego ansambla, abo mócna serbska źělba na cerkwinem dnju – wšykno tšojenja, kótarež hyšći pśed žednymi lětami njeby k pómyslenju byli. Końcak jo naspomnjeł, až dajo pak teke njelube tendence. Rowno něnto, źož towzynty azylantow pśichadaju do našych stronow, wustupuju někotare pśeśiwo wšyknomu, což cuze jo.