Njejsom pśijaśel cerkwjow, takich za wjele pjenjez restawrěrowanych chromow, źož se zgromaźijo njeźelu gjarstka luźi, ale howacej su prozne twarjenja. Jezus njejo gronił: „Źož se zasajźuju luźe za nowotwaŕ pódstupimskeje Garnizonoweje cerkwje, tam som ja mjazy nimi“, ale: „Źož su dwa abo tśo w mójim mjenju zgromaźone, tam som ja mjazy nimi.“ (Mt.18,20). Nejwažnjejše pśi kśesćijańskej wěrje njejo reprezentatiwny Bóžy dom, ale Bóže słowo. Togodla stej Thomas Müntzer a pó jogo pśikłaźe pózdźej Martin Luther prjatkowałej nimski. Stej se wěstej byłej, až Bóže słowo njejo jano za cerkwinsku elitu myslone, kótaruž łatyńšćinu rozmějo, ale za kuždego. Taka myslicka jo tyła teke serbskej rěcy. Až jo wjele městow a jsow, źož stoj wjelika cerkwja a weto se njezasajźujo wětšyna wobydlarjow za wobchowanje Bóžeje stwóŕby a pśeśiwo wójnam, by dejało nam póstark k pśemyslowanjeju byś.