Gósći gano na woglěźe pla Helmuta Kurja (stojecy srjejźa) we jogo muzeju: Dorothea Tschökowa ze susednego Zabroda (znata dla muzeja jatšownych jajow w Zabroźe, na lěwem boce), Daniela Frankowa z Pfalzojskeje (z rodom ze Zabroda) a Frank Kósyk z Kopańcow Ta zgromadnosć ma swój zachopjeńk we kompaktnem kursu serbskeje rěcy, organizěrowanem wót Šule za dolnoserbsku rěc a kulturu To zmakanje z Helmutom Kurjom jo se stało na pógónjenje Daniele Frankoweje: Wóna jo pó wjele lětach zasej chopiła se interesěrowaś za serbsku rěc, a rownož bydli we cuzbje, źaržy kontakty do Łužyce Wósebnje ju interesěruju rěc a nałogi z jeje domacnych stronow, kaž teke zgromadne aktiwity, źož se serbski powěda
.
Na kulturnej kórśe Łužyce jo Bluń (Bluno) wósebne městko. K jogo nejwěcej znatym wobydlarjam słuša Helmut Kurjo, 84 lět stary (we jsy gronje jim Sliwinoc). Wón jo něgajšnu groź zwjercha pśetwarił na „bursku śpu“, priwatny muzeum, ako wobstoj južo 15 lět. We njom chowa wón pódomk, drastwy, domacny rěd, fotografije a druge drogotne eksponaty, kótarež dawaju znankstwo wót burskego a serbskego charaktera jsy.
 |
|
 |
|
