Te tam górjejce – te tam dołojce. ‚Tikujo‘ Górna Łužyca hynacej? to jo była tema rozgrona na Serbskem bliźe srjejź maja w Měsćańskem muzeju. Christina Kliemowa wót Serbskego muzeja jo pśepšosyła dweju wósebneju gósćowu, zastupnikowu „tych górjejcnych“: pśedsedarja Domowiny Dawida Statnika a jadnarja Domowina Marko Kowarja.

Prědk rozgrona jo historikaŕ dr. Pětš Šurman krotke grono źaržał wót historiskich kontaktow mjazy Górnymi a Dolnymi Serbami. Na jaden part su serbske partioty z Górneje Łužyce dolnołužyskich Serbow wjelgin pódpěrali, což nastupa wěźenje, organizaciju, finance, towaristwa a institucije. Na drugi part pak su wóni wopytowali, wobstojnosći we Dolnej Łužycy tym górnoserbskim pśiměriś. Dłujko jo se źaržała pla górnoserbskich aktiwistow stereotypiska perspektiwa. Rozmjej, woblutowanje žałosnych wobstojnosćow w Dolnej Łužycy ‒ jo Šurman wulicował. Ta tradicija ma teke we nowem casu swój wucynk, gaž se mys­limy na njerownowagu we rozdźělenju serbskich resursow mjazy Górneju a Dolneju Łužycu.