Matej Handrik by se wjaselił. Na stwórtem adwenśe lěta 1918 jo ten serbski slěpjanski faraŕ prědny raz žognował to dźěćetko w cerkwi. Wšak su 1918 swěśili prědne gódy pó Prědnej swětowej wójnje. 100 lět pózdźej su wšykne dźećetka tych wósymich saksojskich jsow slěpjańskeje wósady wopisane a dokumentěrowane za pśiduce generacije . Za tym stoj towaristwo „Kólesko“, ako jo rowno wudało knigły „Gładźarnica. Die Schleifer Tracht. Slěpjańska burska drasta. Dźěćatka“. Elvira Rathnerowa jo pśigótowała teksty a jo wuzwóliła fota. Juliana Kaulfürstowa jo była lektorka, Jörg Tausch jo wugótował bildku na wobalce, Karsten Nitsch jo wótmólował a Gerald Schön jo był zagronity za wugótowanje a sajźbu. Titel „Gładźarnica“ dej cesćíś gładźarnice (woblekarki). Załožba „Doma w Slěpem, Rownem a Mułkojcach“ jo to spěchowała.