Slědnu noc som z nosa kšawił. Gaby źinsa njedejał skóńcnje bachelorowe źěło zakóńcyś, by se starosćił. Nadpismo na titelowem łopjenje jo: „Wliw nimšćiny a górnoserbšćiny na casnikowu rěc 19. a 20. stolěśa“. Z temu som wupołnił 51 bokow, pśidank eksklusiwny.

Kake wójowanje, to njamógu wěriś! Namało to cełe zacuwam ako źiwne cowanje. Hyšći pśed lětom pśisamem njejsom wěrił, až budu studium sorabistiki we wustajonem studijnem casu zmejstrowaś. Ale to jo se mě raźiło a how něnto som. Mě se zda, až som akle w slědnem tyźenju zachopił z głownym źělom, telik póstupow som hyšći w běgu krotkeje chyle dojśpił.

Něnto pak źo ze mnu z góry dołoj. Som cełe zmachtany wót slědnych tyźenjow. Som pśedłujki cas jano ze mnu wobchadał. Mója głowa bóli wěcej a wěcej. Za mójim zdaśim nachylnje njejsom njedaloko był wót paranoje abo akademiskeje psychoze. Ale cas starosćow jo skóńcnje mimo.