Pśi góźbje wótwórjenja noweje wustajeńce twórjecego wuměłstwa wót Ludmiłe Gajczewskiej pód titelom „Łužyca w basnjach a wobrazach“, dnja 16. oktobra 2025 w Katowicach, Pólska, jo se Justyna Michniuk z teju wuměłcowku rozgranjała. Wustajeńca jo była až do 13. nowembra 2025 w akademiskem centrumje Katowice wiźeś.

Waše kontakty k Łužycy wobstoje južo wjele lět. Kak jo se wšykno zachopiło?

Za móju wědu wó Serbach – ako awtochtonym słowjańskem luźe, kótaryž wójujo wót stolěśow wó swójo pśežywjenje, wó swójo kulturne derbstwo a se procujo wó politisku njewótwisnosć pó Drugej swětowej wójnje – źěkujom se swójomu nanoju, Gwido Wrzosińskemu. Wón jo był dłujkolětny pro-łužyski politiski a towarišnostny aktiwist, publicist a pśestajaŕ serbskeje literatury, rownocasnje iniciator zawjeźenja wucbnice za górnoserbšćinu na uniwersiśe we Wrocławju a docent toś teje rěcy. Togodla słušatej mój wjeliki respekt a mója dłymoka pśichylnosć tomu ludoju.

Co jo Was k tomu inspirěrowało, se we Wašom wuměłskem źěle zaběraś z kulturu a stawiznami Serbow?