Z Janšojc/Jänschwalde. Dnja 2. decembra jo se pśeměnił zal gósćeńca „K lipje“ w Janšojcach do městna połnego pśedwjasela a gódownego guslowaŕstwa. Na swětosnej gódownicce Serbskego instituta su směli naše źiśi ze źiśownje Lutki swóje zamóžnosći pokazaś – a su se starali ze swójim lubosnje pśigótowanym programom za bytśe woblica w publikumje.

Na zachopjeńku smy pśedstajili naš zajtšny krejz, tak kaž źiśi jen kuždy źeń w źiśowni dožywiju. Ze swójim wjasołym pówitańskim spiwom su wustup wótwórili a su pokazali, kak se wótpšašaju, kótare źiśi pśibytne su – samorozmějucy w dolnoserbskej rěcy. Kužde góle jo gjarźe a jasnje wótegroniło, a sy kradučki wucuł, wjele lubosći a wšednych nazgónjenjow štycy we tom małem ritualu. Z wjelikeju zagórjetosću su źiśi pótom spiw „Oh plonik“ zgłosyli. Pśi tom jo se starało jadno góle ako mały plon – w kšasnem, pyšnem plonowem kostimje – za wósebny wjerašk. Wóno jo se zmawało, rejowało a „pjerchało“ wokoło drugich źiśi, kótarež su jo ze swěśatymi wócymi na njo glědali a sobu spiwali. Moment połny fantazije a źiśecego šarma!