Z Města/Cottbus. Dolnoserbska biblioteka jo pśepšosyła slědny stwórtk na cytanje z antologije „Wurzeln & Wandel der Lausitz. Kórjenje a pśeměnjenja Łužyce“. Knigły wopśimjeju tšojeńka, basni, ale teke wědomnostne teksty awtorow z regiona w nimskej a serbskej rěcy, zajmne fota a wobraze. Wóni daju póglěd do žywjenja w dwójorěcnej Łužycy z wósebnym fokusom na serbskej historiji, pśibytnosći a kulturje.

Na cytanju su pśedstajili serbske awtorki a awtor swóje twóŕby, w nimskej a serbskej rěcy. Ako prědna jo cytała Ingrid Hustetowa swóje haiku (wósebna forma basnjow) na Rogow a wulicowańko „Syłojk w zymskej góli“. We njom wzejo wóna nas sobu na woglěd k dolnoserbskej spisowaśelce Minje Witkojc a mólujo poetiski wobraz wó „Syłojce Błotow“. Spomnjeśa na nju wótžywjeju.

Źilka jo cytała basni, w kótarychž se wótbłyšćujo jeje dłymoka pśichylonosć k serbskej rěcy. Pśi tom wužywa metafry z pśirody. Z napněśim a smjejkotanim su gósći tek pśisłuchali jeje bajce „Kak jo kobołk swóju smjerźinu dostał“.