Z Města/Cottbus. „Pśiźćo jěsnjej,“ jo medijowa zagronita Chóśebuskego statnego źiwadła pisała. A to mógu Wam na kuždy pad do rady daś. Hynac, ako zwucone wót kusow we wjelikem domje źiwadła abo na komornem jawišću, zachopijo se inscenacija „Krabata“ južo z pśistupom na teren něgajšneje Alvenslebenoweje kazerny, a to wót zeger 18:30, lěcrownož kus napšawdu se zachopijo akle zeger 19:30.

Wótwórili su źiwadłowniki na dwórje stany za piśe a jězu z dwójorěcnym pokazkom, blida a stoły, źož woglědarje póžywaju chłodne piwo, wino abo grilowane jěšnicki. Mjazy nimi pak wandruju wšake šminkowane póstawy, kótarež teksty citěruju. Wokoło zeger 19:25 wubuźijo zwónjenje zajm woglědarjow, kótarež se do krejza zestupaju a pśezpołdnica (Ariadne Pabst) kšaca ze swójim powědajucym chorom do jich srjejźi, aby zachopiła dialog ze žeńskeju z małym góletkom. Pó tej krotkej scenje śěgnu grajarje gromaźe z publikumom do směra jawišća.