To jo grono mjaseca winski, pisany wót Jakuba, wjednika jeruzalemskich kśesćijańskich Žydow w drugej połojcy 1. stolěśa za wšykne wósady. Wobstojnosći wósadow togo casa a naše su se we wěstych padach wjelgin bliske. Kśesćijany njejsu byli jano w Jeruzalemje, ale wšuźi w Romskem kejžorstwje w mjeńšynje. Togodla su měli zajm na tolerancu zboka nabóžnych wjednikow, ale teke zboka politiskich wjednikow. Źinsa jo nam mimo togo toleranca ateistow a materialistow trjebna. Jakub groni w swójom lisće, až su wósadniki pśez procowanje wó pśipóznaśe w towaristwje wótergi lubosć k blišemu zabyli. Wón pišo: „Wy pak chudego zajśpiwajśo. Njejsu bogate te, kenž wam pódtłocuju a śěgnu was k sudnym stołam?“ (Jak. 1,22). Ja znaju pady, źož njejsu we Łužycy luźa z Bóžym słowom zakopowali, dokulaž jo lěto do togo z cerkwje wustupił. Ale nimskego financnego ministarja Christiana Lindnera jo łoni faraŕ na kupje Sylt ewangelski zwěrował, lěcrownož jo kněz Lindner pśed 26 lětami z katolskeje cerkwje wustupił. Tež jogo žeńska jo z ewangelskeje cerkwje wustupiła.