Z Chóśebuza/Cottbus. Luštne koła, malsne polki a wjerčaki, až ta kóšula zlětujo. Kupka Serbska reja zagrajo na reju a pśinjaso to rejowańske nawjedowanje ned sobu. Skóro źaseś lět kupku dajo, ak wobstoj ze cłonkow z Lipska, Barlinja, Drježdźan a z Łužyce. A how startujo teke jich nowy projekt. Wót pśiducego tyźenja pśepšosuju pšawidłownje kužde pónjeźele do tak pomjenjonego „Rejowańskego doma Łužyca“ (Lausitzer Tanzhaus). „Tšochu kaž rejowański kurs, ale mamy wěcej lichy koncept“, groni iniciator Gregor Kliem z Dešna. „Kuždy raz cynimy małku źěłaŕnju, praktiski rejowańsku wucbu. Nawuknjomy nowe reje, wopytajomy lěpjej wordowaś na rejowanišću. To zawěsće teke za pśiducu kjarmušu a pśiducy zapust pomaga. Pón comy liche rejowaś, to nałožowaś, což smy nawuknuli a wjacor daś wuklincaś ze spiwanim w dobrej atmosferje“. Koncept su se wótglědali wót drugich rejowańskich domow. W Hungorskej su take znate ako „táncház“. Ta „tánc-ház-metoda“ płaśi samo ako imaterielne kulturne derbstwo. „Njejsmy sami z našeju ideju, pópšawem dajo w cełej Europje take rejowańske domy.