Ze Slěpego/Schleife. Na něgajšnych wórjejskich gruntach Sowjetskego wójska zwenka Slěpego bydli wón ze swójźbu. Wjelika tofla „Drjewowy wuměłc Thomas Schwarz“ na kšomje Grodkojskeje drogi w góli mimo jěducemu ned nadpadnjo. Tak młogego tofla wabi zastaś a se informěrowaś, co se za njeju schowa. Teke ja cu wěcej wó žywjenju a źěle wuměłca zgóniś.

Wesrjejź gruntow stoj twarjenje, něgajšny kulturny dom wójaŕstwa, a na wšakich městnach zagrody wiźiš drjewjane skulptury, zgótowane ze štomow wumrětych bomow. „Dajom jim z mójim wuměłskim źěłom znowa wóžywiś“, groni Thomas Schwarz. Z wjelikim zajmom woglědujom jogo twóŕby. Wóni su wabjece, zbuźuju nar-skosć, co ze štomow a kórjenjow starych bomow wulicujo. Fasciněrujucy wobraz na zagroźe zaguslujo woglědowarja.