Z Drjenowa/Drehnow. W Drjenowje, we tej wjelikej serbskej jsy w Picańskem amśe, maju něnto w młogich domach wjele k cytanjeju, a to w nimskej a serbskej rěcy. Wót slědnego pětka ga maju tam kniglicki, w kótarychž jo wjele wót togo napisane, co jo se tudy tšojło wósebnje w casu mjazy prědneju a drugeju swětoweju wójnu a w prědnych lětach pó njej. „Serbske žywjenje w Drjenowje. Drehnow – ein wendisches Lebensbild“ se jim groni.

Wokoło 80 wobydlari jo se zmakało slědny tyźeń pětk wótpołdnja we wjelikem zalu gósćeńca „Jagdhof“. Wšykne ga su kśěli pódla byś a su byli wjelgin narske, gaž jo se tam pśedstajiła ta brošurka. Wence pśed gósćeńcom su jich witali dujarje ze jsy, a nutśi jo jim pśiwołała Marja Elikowska-Winklerowa. „Buźćo wšykne wutšobnje witane!“ Ako dłujkolětna wjednica Šule za dolnoserbsku rěc a kulturu a ako něntejšna znata reportaŕka bramborskego serbskego radija ga jo wóna była głowna wjednica togo projekta, ku kótaremuž su słušali zestajenje a wudaśe teje małeje wejsneje „chroniki“ a młoge rozgrona a zmakanja wósebnje ze staršymi drjenojskimi luźimi a kupkami.