Wochozy/Nochten. Wochozy sebje wobchowaju dopomnjeśa na serbskego fararja, redaktora a rěcnego slěźarja Bogumiła Šwjelu (1873-1948). Wó tom jo znaniło teke cytanje pětk wjacor we Šwjelinej kulturnej brožni. Wudawaŕka Annett Brězanec, historikaŕka a wjednica Serbskego kulturnego archiwa, jo pśedstajiła swóje knigły „Ze wšednego dnja serbskego fararja. Dnjowniki Bogumiła Šwjele, Gotthold Schwela 1897–1945“. Pśepšosyli su Ludowe nakładnistwo Domowina (LND), Serbski institut a towaristwo Šwjela-brožnja Wochozy. Michał Nuk, lektor w nakładnistwje, jo cytał w serbskej a nimskej rěcy. Něźi 30 zajmcow zbliska a zdaloka su pśichwatali. Mjazy nimi su byli dr. Dietrich Šwjela z Essena a dr. Gerat Šwjela z Erfurta, wobej enkelsyna fararja, ako teke źowka a syn tśeśego roda.

„Wochozy su byli na mójog stareg nana glucne casy. Wósada jo jogo lubowała a teke pśipóznała. “, jo wulicował Dietrich Šwjela. „Naš starki jo měł dobre zacuśe za pśedsudk pśeśiwo Serbam.“