Z Raduša/Raddusch. Raz wob semester pśewjeźo Šula za dolnoserbsku rěc a kulturu „studijny źeń“ we wokrejsoma Dubja-Błota a Górne Błota Łužyca. Za tym, ako w septembrje jo se wótměł studijny źeń w Lubinje, stej 8. a pón 29. nowembra slědowałej studijnej dnja w Radušu, w Domje turistiskego zwězka Błota z.t.. Tam jo se pśedstajiło turistikarjam, což jo se pjerwjej w Lubinje pśistajonym zastojnstwow pśedstajiło, ga tśi pśinoski. Studijne dny su pśecej tak wugótowane, až dajo pśednosk z historiskeju temu, drugi pśednosk z ludowědneju temu a mały rěcny kurs. Prědny pśednosk jo źaržał dr. Pětš Šurman k temje „Sorben oder Wenden?“. Wón jo z pśikładami pśirownał, kak su se Serby w běgu stawiznow sami pomjenili, a kak su druge jich pomjenili. Ku tej temje jo wjelgin derje pasował slědujucy ludowědny pśednosk Uty Henšeloweje, wjednice rěcneje šule, z titelom „Spreewälder Schönheiten – ethnische Stereotype im Lichte der Literatur“. Wóna jo dała dalšne pśikłady za to, kak su nimske drogowarje Serbow pomjenili. Z něźi źaseś nowymi wobźělnikami jo wóna pótom pśewjadła mały rěcny kurs.