Z Barlinja/Berlin. Wokoło změny zachadnego stolěśa až ku zachopjeńkoju Prědneje swětoweje wójny jo było w bogatšych barlinskich familijach nałog, stawoju wótpowědnje, źiśi daś seśiś wót błośańskich seśelnicow. Te su płaśili ako wósebnje strowe, jich mamine mloko jo dejało byś wósebnje seśeńske. Mimo togo su mógali z tym zjawnje pokazaś, až mógu sebje to dowóliś, seśelnicu z Błotow daś pśiś. A te młode žeńske su teke na wšednem dnju w Barlinju burske chójźili, to groni w serbskej drastwje, což ga jo było za nich něco wósebnego! Wóne Błośanaŕki ga su akle krotko pśed tym póroźili góle, kótarymž pak njejsu směli daś abo gaž, pón jano na prědnych dnjach, mamine mloko. Wóne dosć derje zapłaśone źěło jo było tak wabjece, až su swójskich źiśi dla togo pśewóstajili starkim. Wóne źiśi njejsu dostali mamine mloko, gaž rowno njejo w bliskosći była žeńska, ako jo teke rowno póroźiła góle a měła take. Byś seśelnica w Barlinju, to jo było kradu lukratiwnje, dokulaž pjenjeze ga su trjebali w swójskich familijach, kótarež su za wětšy źěl bydlili w snadnych familijach dosć chudobnje.