a zgromadnje źěłamy, spiwamy, bjatujomy, se waźimy, pšašamy a mjelcymy. Gromaźe jěmy, powědamy, rejujomy. Zgromadnje – nic na kuždy pad śělnje gromadu – organizěrujomy serbske a serbsko-nimske namše, źěłamy w institucijach, iniciěrujomy na pśikład kulturne projekty, wulěty, kubłańske abo familijowe zmakanja. Za zgromadne statkowanje njetrjebamy byś na jadnom městnje a smějomy tež byś rozdźělnego měnjenja. Weto jo wuměna wažna. Cogodla? Krotko a słodko gronjone tyjo pógromadnosć, kótaraž jo tolerantna a na konsens wusměrjona, našomu swětoju a cłowjeskim póśěgam. Casy wšak na tom cwibluju, lěc smy k tomu zamóžne, glědam-li do swěta, do online-medijow abo na serbsku community, do jeje towaristwow, źož bóžko njejźo jano wó zgromadnosć ale teke wó wósobinske profilěrowanje.