Diese Seite drucken

„Dyž jo wutroba / jare zrudźona...“

Von Stefanie Krawcojc Mittwoch, 06. Juli 2022
Pó namšu su se wšykne gromaźili na kafej a tykańc, slěpjański pozawnowy chor jo grał. Fota: S. Krawcojc

Z Miłoraza/Mühlrose. Lažko tuchylu njejo za Miłoraskich. Te jadne su wopušćili dom a dwór a su śěgnuli do Nowego Miłoraza w Slěpem, do Trjebina abo do Běłeje Wódy. Druge sejźe na koferach. Pór luźi gronje: Njocomy pšec. Až luźe we takej situaciji pśidu w měrje a mjazsobnosći gromadu, aby namšu swěśili, to se wót samego njerozmějo. Weto jo se to raźiło. We stanu srjejź jsy stej biskup Christian Stäblein z Barlinja a faraŕ Jörg Michel swěśiłej namšu. Pśi boce jo jima stojała Juliana Kaulfürstowa wót kupki „Kólesko“, wóna jo pódpěrowała ten serbskorěcny źěl namše. Rozmjej: Namša jo, wótglědajuce wót prjatkowanja, konsekwentnje w nimskej a w slěpjańskej serbskej rěcy była.

(0 )
Bitte anmelden, um einen Kommentar zu posten