W Błotach jo jelenjowa swajźba krotčej warnowała, za to pak intensiwnje – jo nam gronił gólnikaŕ Romeo Budaŕ, kótaregož rewěr dosega až k Błotam. Ta jelenjowa swajźba wuglěda tak: zrosćone rogany zgromaźuju wokoło sebje jelenice, z kótarymiž se póruju. Z głosnym ricanim woplěwaju swóju rědownju pśed drugimi samjakami. Młogi raz muse z konkurentami wójowaś. Gaž woplěwaŕ rědownje we takem wójowanju zejgrajo, ga musy wuběgaś a na jogo město stupijo nowy jeleń. 
Lětosne swajźbowanje jelenjow (hier: Hirschbrunft) jo w Luboraskej góli hynac wótběgnuło ako wacej. Dla wjelkow. To jo nam wulicował běliński gólnik Romeo Budaŕ. Dla tog, až wjelki su se tudy rozpłoźili, jo źiwina swójo zaźaržanje pśeměniła.
Jelenje w luboraskej góli su lětosa swajźbowali wót zachopjeńka septembera až do prědnego tyźenja we oktoberu. To jo bejnje dłujko – jo Casnikoju wulicował běliński gólnikaŕ Romeo Budaŕ. Za to pak jo to tšojenje wordowało cesćej pśetergnjone, a wina na tom su za jogo suźenim wjelki: wóni su prědny raz te ricajuce jelenje pśegónjowali. Kak jo wón to wuzgónił? Gaž wjelki du w nocy na góńtwu, ga wuju, a to wuśe jo lětosa prědny raz we jogo rewěru we bližy swajźbujucych jelenjow rozlěgało.