Z Města/Cottbus. Nazgónita ceptaŕka za muziku, Waltraud Stoltowa, pójźo na wuměńk. Wóna jo generacije serbskich wuknikow pśewóźowała, wjele wót nich jo spiwało pód njeje nawjedowanim w chorje. Wóna jo teke była wuknica na tencasnej „Serbskej rozšyrjonej wušej šuli“ (SRWŠ).

Naroźona jo wóna ako Šmitojc Waltraud zachopjeńk lěta 1958 w Kupaŕskich Bórkowach, nejstarša wót tśich źowkow. Dwór familije jo był wjeliki a „ako we srjejźowěku“, kaž Waltraud Stoltowa groni. Žedna běžeca wóda njejo była. Ale mała Waltraud jo ceły źeń spiwała, teke za gósći familije. Teke starjejšej stej radej spiwałej a derje mógałej serbske powědaś. Tu maminu rěc pak njejsu swójim źiśam dalej dawałej. Groniłej stej, až dla tych wuběgańcow na LPG se serbska rěc njegóźi. Źěłałej stej mama a nan wjele, nan jo był wukubłany gjartnaŕ. Starkej stej wšednje burskej chójźiłej a z pśijaśelkami serbske powědałej, ale nic ze źiśiźiśimi. Jeje nana nan jo był Nimc, wše druge serbske.