Jaden radijowy sćelak w Bramborskej kuždy źeń, pśecej zasej wót nowego, co swójim pśisłuchaŕkam a pśisłucharjam napowědaś, až mógu pla njogo słyšaś nejrědnjejšu muziku w cełej Bramborskej. Wěsće maju młoge take zlubjenje za pšawe, jim se te nimske a engelske štucki, starše a młodše, nejskerjej spódobaju. No, daś jo kaž co, kuždy ma swój šmek.

Mě pak muzika w drugem radijowem programje wětše wjasele pśinjaso do domu. Stej to tej dwě serbskej – to bramborske serbske radijo z Chóśebuza a ten górnoserbski rozgłos z Budyšyna. Wósebnje ten drugi, ako jo k słyšanjeju kuždy źeń zajtša styri góźiny dłujko, a njeźelu w wobjedowem casu, póbitujo we swójom programje wjelgin pisany strus rědneje muziki. To se wě, až su to głownje serbske melodije wšych žanrow, ale te su měšane ze štuckami wósebnje w engelskej, italskej, francojskej, pólskej a českej rěcy a casy móžomy teke słuchaś na spiwanje drugich małych ludow w Europje. Jo, to tamna redakcija napšawdu wjelgin derje zwónoźijo. (Ale teke redakcija bramborskego serbskego radija se wjelgin wó to procujo!)