Z Depska/Döbbrick. Wósebnje w pódpołnocy Chóśebuza a we wokolnych jsach jo cesćej wiźeś awto z nadpisom „Malermeisterin Dana Lehmann“. To jo pokaz na to, až 42lětna mólaŕka w tamnem domje rowno swójo rucnikaŕstwo prakticěrujo za śpy abo tek fasadu.

Mólaŕka póchada z Depska a jo se to wupytała typiske muskece pówołanje. To drje zalažy na jeje familiji, w kótarejž su rucnikaŕske pówołanja južo pśecej dominěrowali. „Mój nan jo murjaŕ, mój bratš jo tyšaŕ, sotša jo architekta a naša maś jo diplomowa twaŕska inženjerka. Tak jo se wšake južo źěłało na Lehmannojc dwórje na twaŕski abo rucnikaŕski part, how jo pśecej něco cyniś było. Togodla jo logiski było, až ja njeby se šykowała do źěła za pisańskim blidom“, groni Lehmannojc Dana. Pó wótzamknjenju źaseteje rědownje w tencasnej žylojskej realnej šuli 1995 jo wuknuła pla mólaŕskego mejstarja Uwe Wošech.