K tej slěpjańskej wósaźe słuša teke jadna wjas, ako njejo sakska. Lěsk (Lieskau) se jej groni, a wóna słuša do něgajšnego grodkojskego wokrejsa w Bramborskej. Ze Slěpego wjeźo tamkor twarda droga, pó kótarejž wěrjece z teje wjaski teke jězdźe na mšu do Slěpego.

Pśi tej droze („Lieskauer Weg/Lěskowski puć“ stoj na tofli) su chopili twariś ned za slědnymi slěpjańskmi dwórami nowu wjas. Te wejsne tofle tam južo stoje na tom wjelikem hyšći proznem flaku. „Mühlrose/Miłoraz“ móžomy na nich cytaś. Nic „Neu-Mühlrose“ abo „Nowy Miłoraz“, ako se to cesto pišo a groni. Jo, how budu něntejšne wobydlarje z Miłoraza, ako deje bóžko wugloweje jamy dla swóju staru domownju wopušćiś, bydliś. Nanejmjenjej te, ako su se za to rozsuźili a ako kśě teke we „cuzbje“ gromaźe wóstaś. A to jo wětšy źěl.