Pśez koronu stej bóžko musałej wupadnuś muzikaliski źěl a rejowanje. Ale Monika Auerowa ze Złego Komorowa jo spontanje pśigroniła, něco zajmnego wó bajkach ze swójeje wokoliny wulicowaś a tamne powěsćowe figury pśedstajiś. 
Z Pšynego/Missen. Wót pětka, 16. oktobra, až do njeźele, 18. oktobra, jo se kurs za dolnoserbšćinu wótměł, kótaryž jo Šula za dolnoserbsku rěc a kulturu organizěrowała. Kurs jo był w Pšynem, we wokrejsu Górne Błota-Łužyca, w starem gósćeńcu na Wejsnej droze. Někotare wobźělniki a wobźělnice su teke w toś tom domje spali.
Kurs jo se pětk wjacor z pśednoskom Torbena Schmeiducha „K stawiznam a k archeologiji słowjańskich rodow mjazy Łobjom a Odru wót 7. až do 12. stolěśa“ zachopił. Archeolog Torben Schmeiduch źěła w Domowniskem muzeju Dešno a jo tam zagronity za wobłuk pód gołym njebjom „Stary Lud“. Cełu sobotu jo był rěcny kurs: Zachopjeńkarje su měli wucbu z Francom Deusom, a pókšacowane z Margot Hašcyneju. Sobotu wjacor jo Monika Auerowa ze Złego Komorowa bajki z Łužyce wulicowała, a Petra Rychtaroc (Richter) jo kursistam swóju wjelgin rědnu serbsku drastwu prezentěrowała. Njeźelu jo dr. Hartmut Leipner, pśedsedaŕ Spěchowańskego towaristwa za serbsku rěc w cerkwi, swój pśednosk „Bibliske wokable za kuždu góźbu, nic jano njeźelu“ póbitował.