Mam znatego, kenž se južo wjele lět na pólu politiskego kubłanja a kultury procujo. Wóngano jo se mě pšašał, lěc by na festiwalu serbske bajki w serbskej a nimskej rěcy bajał. Jo pak pśidał, až by lubjej jano młodych wuměłcow angažěrował, ale takich jo za dolnoserbsku rěc mało a pśi bajkach wótcakaju pśisłucharje tak a tak staršu wósobu.

Take rozgrono jo mě dopomnjeło na tšojeńko pśed někak źaseś lětami. Tencas jo mě młody muž gronił, aby kśěł se w źěle ako wótpósłańc měsćańskego parlamenta Chóśebuz jano na młodych luźi centrěrowaś a jano z młodostnymi wó wažnych temach diskutowaś. Som wótegronił, až to by groniło, pśichod bźez nazgónjenjow ze zachadnosći natwariś, což jo drje typiski fenomen myslenja neoliberalistiskego kapitalizma, ale w stawiznach žeden pśikład njama, dokulaž to jo kaž wóraś z bykom (Unsinn). Cłowjek jo pśecej wuknuł wót zmólkow a wuspěchow zachadnych generacijow.