Z Łužyskeje jazoriny/Lausitzer Seenland. Wó Chóśebuskem jazorje (oficialnje se k tomu groni „Cottbusser Ostsee“) se wjele pišo a wulicujo. Planowane ga jo, až dej byś pó nejnowšem wokoło lěta 2026 – ta wjelika źěra mjazy Šlichowom, Žylowkom, Łakomeju a Noweju Jsu, w kótarejž su w lětach 1981 do 2015 we wuglowej jamje Chóśebuz-pódpołnoc (Cottbus-Nord) wjele milionow tonow brunice za Janšojsku elektraŕnju wudobyli, połna z wódu. Z něga nejmjeńšeje wugloweje jamy we Łužycy dej nastaś nejwětše bramborske jazoro a zrownju nejwětše kumštne jazoro w cełej Nimskej. Na 1.900 hektarach buźo se pón wupśestrěwaś. Pómałem se połni ta źěra z wódu – z gruntoweju, dešćoweju a ze Sprjewje. Ceło tak spěšnje to pak njejźo. Dla dłujkeje suchoty ga njamógu z rěki blisko Łakomeje wótpušćiś telik wódy ako su se myslili. Twarili su teke južo wšake a na pisanych wobrazach jo wiźeś, kak dej to kołowokoło Chóśebuskego jazora wšykno raz wuglědaś. Pśi tom su pak wšake zasej šmarnuli wót togo, což běchu se politikarje a architekty tak wumyslili…

Tam jěźo něnt teke „gusta“