Z Błobošojc/Bloischdorf. Towaristwo Muzejowa wjas Błobošojce prezentěrujo wót slědneje soboty jadnu gnujucu wustajeńcu wó žywjeńskem źěle serbskeje wuměłcowki Irmgard Kulejoweje (Kuhlee). Rědko se na tak jadnoru wašnju pśedstajijo źěło „Irmki“. Južo pśi zachoźe stoj pód jadnom samoportretom „Derje, až pśiźośo na woglěd, do mójogo doma pśi Bukojskem jazorje.“ Woglědaŕ pśiźo do jadnogo casa, kótaryž njejo wóstał stojecy. Weto realita jo jadna druga. W starstwje wót 91 lět jo Irmgard Kuhlejowa 9. decembra 2018 wumrěła.

W błobošojskej muzeumowej brožni dajo wuběr mólbow a kres-lańkow, kótarež jo Irmhard Kuhlejowa stwóriła we wšakich casowych dobach: luźe, krajiny a jsy w a wokoło Grodka. Wóna jo teke mólowała na drogowanjach a w dowolu, wósebnje rada pśi Baltiskem mórju. Nigdy njejo była ducy bźez bloka za skice. Wuměłcowka jo k tomu raz groniła: „Mólowanje jo mója zapalonosć a žywjeński eliksěr. Ja mólujom pśecej a wšuźi, wódnjo a w nocy.“