Starej starjejšej Manfreda Hermaša stej kšuśe woplěwałej swóje rituale. Za blidom bu bjatowane, a tek gaž stej se lagnułej. Gaž su zakšajili nowu pókšytu, jo starki nacerił kśicu nad klěbom. „To jo było znamje pónižnosći pśed žywjenim a źěkownosći za žni“, wulicujo Manfred Hermaš ze swójog źiśetstwa. Starjejšej stej wjele źěłałej, ako góle jo toś zwětšego labował pla starjejšyma maśerje, Głowkojc Any a Mata (Matthäus) w Brězowce. Doma su serbske powědali, slěpjański. Nimsku rěc jo pachoł nawuknuł, ako jo był pěś lět.