Źowka rolnikarja wótrosćo w serbskej swójźbje we jsy Chelno pla Budyšyna. Tamkor w domacnej zemi jo teke póchowana. Ale serbski idealizm pówójnskich natwaŕnych lět wjeźo ju how do dolnoserbskego žywjenja, ga jo wětšy cas swójich powołańskich lět była tudy wu nas w Chóśebuzu: gymnazialna ceptaŕka na Serbskej wušej šuli a docentka w Dešanku na Centralnej serbskej rěcnej šuli. Jej, ako běchu jano 56 a poł lěta pśisuźone, słuša cesć.

Ako wuchójźi Marja 1939 ludowu šulu, chopijo fašistiska wójna. To burske źowćo wordujo rolnikaŕska źěłaśeŕka. W januarje 1946 kiwa napśisko nowa droga žywjenja: Rowno załožony Serbski wucabnikojski wustaw wabi kuždego, ako co na studij ceptaŕstwa. Wóna jo 22 lět, dawno nic nejstarša mjazy kursistami, kenž pśidu ze wšakich powołanjow abo pó wójnje domoj. Woblica na fotach prědneju seminarneju kupkowu pokažu, až jo lěbda něcht mjazy, kenž jo pó gymnaziju normalnu drogu na studij šeł, někotare su pśisamem tak stare ako jich docenty. Wóni su lětko pózdźej ta nowa serbska srjejźna inteligenca a te twaŕce šulstwa we wobyma Łužycoma.