Do programa Šule za dolnoserbsku rěc a kulturu słušaju bejnych lět teke studijne jězdy abo drogowanja, nic jano how pla nas we Łužycy, ale teke do susedneje Pólskeje. Taki jězd jo stojał teke stwórtk, 12. septembra na programje. Cil jo był, a to nic prědny raz, něgajšne twardnicowe město Kostrzyn. Bus jo był nabity połny, až samo wše sobu jěś njejsu mógali, ako su to kśěli. Pó krotkej mjazypśestawce we Frankfurśe jo dalej šło pśez Odru a na pólskem boce te něźi 30 kilometrow do Kostrzyna. Pó droze jo nam wjednica šule Uta Henšelowa juž derje stawizny togo casa zbližyła. Pśedewšym jo nas w jubilejnem lěśe Fontanego na to pokazała, kak jo ten znaty spisowaśel a basnikaŕ wiźeł a wopisował toś tu krajinu a stare pšuske zemjańske rody, ale teke, až su na tej kupje w zalewje Warty do Odry južo w 6. stolěśu Słowjany sedlili. Dojěźecy do Kostrzyna smy južo z busa wiźeli wobnowjone murje stareje twardnice, źož jo pśewódnik na nas cakał. Wón jo nam pósrědnił dobry a wobšyrny wobraz nastaśa, wuwiśa a njerozymnego znicenja togo starego a rědnego twardnicowego města.