„Serbski sejm pśipóznajo Domowinu ako zastupnistwo interesow Serbow a serbskich towaristwow. My pśipóznawamy pilnowanja Serbskeju radowu a drugich gremijow wó pólěpšenje situacije serbskego luda. A pśipóznawamy status Domowiny ako politiski pśipóznatu rěcnicu za serbski lud napśeśiwo Nimskej, Sakskej a Bramborskej“. Z tymi słowami we mjenju Serbskego sejma jo se zjawnje póznał wótpósłany Aleksander Pólk na głownej zgromaźinje Domowiny w Chrósćicach pśed dwěma tyźenjoma.

Góźba k takemu póznaśu jo nastała pśez to, až pśedsedaŕstwo Domowiny jo srjejź februara wobzamknuło, až „jo jadneje mysli, až tak dłujko ako Serbski sejm Domowinu ako politiski pśipóznatu rěcnicu serbskich interesow wótpokazujo, njejo zakład za zgromadne źěło dany“. Pólk jo wulicował, až Serbski sejm jo z iritaciju wót togo wobzamknjenja zgónił, dokulaž głowne wugrono se zewšym njemaka z poziciju sejma. „Za wšym zdaśim wobstoj we pśedsedaŕstwje to myslenje, až Sejm wobstojece gremije negěrujo a až co se ako konkurenca k Domowinje pśi zastupowanju serbskich interesow etablěrowaś“.