Z Bucyna/Butzen. Jens Martin z Pódstupima jo tudy sobotu dopołdnja wjadł interesěrowanych luźi pśez Luborasku gólu a jim na serbske wulicował wót jeje wósebnosćow. Wóni su šli wokoło Górnego jazora (Bergsee) a se wokus wótchylili do Bucyńskego bagna (Butzener Bagen).

Za powěsću wjednika ekskursije su wiźeli mjazy drugim jelenja z rědownju jelenicow – ta jelenjowa swajźba ga hyšći trajo. Wušej togo su namakali šubutowe pjero – šubut (Uhu) jo ta nejwětša sowa Łužyce. A teke jadnogo rybarika (Eisvogel) su wuglědali.

Jens Martin jo tym pěśom wobźělnikam wulicował wót rewitalizacije Bucyńskego bagna. Wóno ga jo było dłujki cas wusušone, ale pśed 13 lětami jo ta grobla wordowała zachytana. A něnto jo to zasej mokša a parowata strona, źož se zasej pśinamakuju rědke zwěrjeta a rostliny, dlej a wěcej. Wóni su zgónili, až pšosta tšawa (Landreitgras) a hodlarjowa paproś (Adlerfarn) njejstej pjerwjej byłej tak rozšyrjonej ako něnto – a pśez to jo góla něnto změstymi rědka, dokulž młode bomki njamógu spózy schajźaś.