Diese Seite drucken

„Cejdejka jo znamje naźeje“

Awtor: Ines Neumannojc srjoda, 19. september 2018
Až pó 150 lětach wujźo zasej serbska biblija, to jo wjelgin chwalił generalny superintendent Martin Herche (w srjejźi). Foto: M. Helbig

Z Chóśebuza/Cottbus. Njeźelu, 2. septembra, jo był wjeliki źeń za dolnoserbskich kśesćijanow. Namšy w Nimskej cerkwi ga su prezentěrowali bibliju w našej rěcy. Rěcnje jo to to samske wudaśe ako to slědne z lěta 1868. Jano ortografija jo pśeměnjona. Pśed dwěma tyźenjoma smy w Casniku južo krotko wó tom pisali.

Zakład za to aktualne wózjawjenje na cejdejce lažy južo wjele lět w zajźonosći. Serbski Institut jo dał w Chinskej wjele wótpisaś wót originalnych rěcnych dokumentow. A to teke slědnu dolnoserbsku bibliju wót lěta 1868. Toś ten wótpisk jo wjelgin dobry był, ale weto jo tam było pór zmólkow. A na tom dypku jo se kooperacija ze Spěchowańskim towaristwom za serbsku rěc w cerkwi z. t. kradu wupłaśiła. Dokulaž wót togo towaristwa su luźe we swójom lichem casu toś ten wótpisk biblije pśeglědali a te zmólki (to groni, źož jo hynac napisany ako w originalu wót 1868) korigěrowali. To su kradu malsnje zwónoźeli, wjele malsnjej, ako by se to něcht pśedstajiś mógał. Jano jadno lěto su trjebali za te dogromadu 1550 boki.

Biblija jo se wudała pśez cesnoamtske źěło

artikel pógódnośiś
(0 )
Pšosym zalogujśo se, cośo-li komentar dodaś