Diese Seite drucken

„Rěc, w kótarejž bjatujoš, wóstanjo“

Awtor: Hartmut Leipner srjoda, 05. september 2018

Až do togo tyźenja wobstoj móžnosć, se woglědaś w Měsćańskem muzeju wustajeńcu z titelom „A njedajśo nam se wótchyliś wót pšaweje drogi ewangeliona“.

Titel citěrujo serbskego reformatora dr. Jana Brězana, kenž jo prjatkował w lěśe 1522 ako prědny pó nowej wašni w Chóśebuzu. Take reformatoriske wustupy w Kloštarskej cerkwi njejsu byli rad wiźone wót wušnosći. Brězana su z města wugnali. Wón jo zawóstajił kśesćijańskej wósaźe w Chóśebuzu swóje „Wucby a napominanja“. Knigły su łoni znowa wujšli w rěźe Cottbuser Blätter.

Kak su pśiwzeli drogu ewangelija we Łužycy w slědnych 500 lětach, jo tema wustajeńce. Na slědach reformacije wopisujo wóna wuznamne wósobiny, socialne wuwiśe a změny šulstwa w našom regionje. Wósebna gódnota wustajeńce jo, až pokazujo na rolu reformacije pśi nastaśu serbskeje pisneje rěcy w Dolnej Łužycy. Wjelgin chwalobne jo w tom zwisku, až wšykne tofle a napise na sćěnach su konsekwentnje dwójorěcne.

artikel pógódnośiś
(0 )
Pšosym zalogujśo se, cośo-li komentar dodaś