We dosłowje k swójim knigłam „Po drogach casnikarki“, LND 1964, b. 225, formulěrujo Kito Lorenc kradu jasnje, co su zaměry a wótglědanja Miny Witkojc byli, ako pśewzejo 1923 redakciju Serbskego Casnika. Wóna co „... našej serbskej maminej rěcy a našomu Serbstwu słužyś a z tym tek tomu duchnemu žywjenju mjazy nami“. A Lorenc pśispomnjejo, až běšo to mjazy nimskimi knězami a serbskimi renegatami skobodne prědkweześe. A 1932 klapjo fašizm južo mócnje do źuri.

Wažnu srědnosć serbskego duchnego kubłanja jo Mina Witkojc wiźeła we tom, až wugótuju se na jsach kulturne programy. Wšake jo iniciěrowała, wšake jo teke sama wugótowała. Za jaden taki serbski wjacor w Bórkowach namakajo se w archiwje jadno rukopisne łopjeno za taki serbski wjacor z nadpismom Program. Na łopjenje napšawo górjejce namakajo se informacija, za co a za kogo: Zum wendischen Abend des Landwirtschaftlichen Vereins Burg Spreewald Februar 1932.