Thomas Kunz wót postowego amta w Lubnjowje rozwózujo na prědnem kóńcu tyźenja w aprylu prědny raz lětosa listy a pakety ze swojim žołtym, 9 m dłujkim cołnom. Wobydlarje Lědow a woglědarje maju wjasele na tom rědnem naglěźe. 
Z Lědow/Lehde. Wjele turistow ma póžedanje zmakaś ten postowy cołn, z kótarymž sobuźěłaśerje posta wóze tudy listy a pakety na lěźańske dwóry. Pó zymskej pśestawce jo zasej – k 121. razoju! – tak daloko: wót zachopjeńka apryla jězdźi ten cołn zasej z Lubnjowa na Lědy a slědk.
Južo we 19. stolěśu su postarje w lěśu na Lědy z cołnom jězdźili. Prědna drožka, źož sy pó suchem mógał do teje jsy pśiś, jo se napórała akle w lěśe 1929! We tom casu jo wózenje listow z cołnom było južo znata a pśipóznata tradicija. W źinsajšnem casu kśě wobydlarje ju dalej wjasć, rownož njeby trjeba było. Te 130 wobydlarje su wjasołe, až post pśiźo k nim pó wóźe. A urloparje a gósći wjasele se, gaž mógu taki wósebny cołn wótmólowaś.
