Nalěwo: Wjelelětna kałkojska fararka Martina Schmidtowa jo cłonk Spěchowańskego towaristwa za serbsku rěc w cerkwi z.t. a bydli něnto ako wuměńkarka w Kalawje. Wótergi pak wóna dalej w Kałkojcach namšu swěśi. How jo lětosa (2017) wótmólowana na prjatkarni.

Pópšawem njedejała stara cerkwja w Kałkojcach (Kalkwitz) wěcej stojaś. „Śamny“ wósud za mału wjas mjazy Wětošowom a Kalawu jo był južo dłujko „jasny“: Planowane běšo, až brunicowa jama Bzež-pód-zajtšo (Seese-Ost) teke Kałkojce spóžerjo, aby se milinarni Lubnjow a Wětošow z brunicu zastarałej až do srjejź lěta 1995. Z teje zawiny njejsu se lětźasetki dłujko žedne źěła k zdźarženju Bóžego doma pśewjadli. Gaž su wósadne zastupili do rozpadujuceje cerkwje ga su zacuwali źiwny kontrast: Na korje ned nalěwo pśi zachoźe ga jo wót lěta 1883 napisane gronko: „Wie lieb-lich sind deine Wohnungen, Herr Zebaoth“ (Ps. 84,2). Ale pódla źuri jo se wjerch łamał, a pśi dešću jo wóda pó sćěnach běžała. How njejo było nic wěcej spódobne.