Referent dr. Hartmut Leipner ze Žylowka, wacej znaty ako pśedsedaŕ Towaristwa za serbsku rěc w cerkwi, jo źaržał spódobny pśednosk na temu „Serbske kulturne žywjenje w Dolnej Łužycy pó reformaciji“.
Wětošow/Vetschau. To pśibiśe tych wuwołanych 95 póstawkow na źurja Grodoweje cerkwje w Wittenbergu pśez Mjertyna Luthera (1483–1546) njejo rozlěgało až do Dolneje Łužyce. Ale ten wucynk togo tšojenja jo dosegał až do tudy. Wóno jo se rownało mócnemu štormoju, njewjedroju z błyskom, pógrimom a kšupami. Wóno jo tencasny swět, serbski a nimski, kradu pśeměniło a pśeměnjujo hyšći źinsa. Te pśisłucharje su se naźejali, až dostanu konkretne informacije, kak jo ta cerkwina rewolucija we 16. stolěśu wótběgnuła. A wóni njejsu šli tužne domoj.
Pśeto dr. Hartmut Leipner jo jim prezentěrował wjele nowych faktow a fotografijow. Źěl wót nich jo južo wótśišćany w serbskej rěcy we casopisu Nowy Wósadnik. Tuchylu źěłaju na tom, aby jen do nimskeje rěcy pśestajili.
*