Diese Seite drucken

„Cesto som był pódla, ale pśecej z drugeju“

Awtor: Gregor Wieczorek srjoda, 15. měrc 2017
Bejnje wjelike jo było w Nowej Jsy lětosa to zapustowe towaristwo. Fota: Horst Adam
Teke te nejmjeńše ze źiśownje a jich wjednica su byli wjasołeje mysli.

Z Noweje Jsy/Neuendorf. Zapustowe jubileje słušaju teke tudy pśecej k wjeraškam a woblubowanym tšojenjam we wejsnem žywjenju. 1997 su swěśili 100. zapust z 123 pórami a 2002 ten 115. ze 56 pórami. Ako wósebnu Nowsańsku atrakciju su 2008 ten 111. zapust ako ten „paleńcowy“ wugótowali.

Lětosa jo był něnt dalšny jubilej na rěźe, ga ten 120. zapust na kóńcu prědnego tyźenja w měrcu. Tak ako južo cesto su měli w Nowej Jsy zasej wjeliku gluku z wjedrom. Petrus jo jim wobraźił rědne nalěśojske góźiny z južo bejnje mócnymi słyńcowymi pšugami. 68 pórow jo se pśinamakało – z wejsneje młoźiny a ze staršeje generacije – a k tomu jo pśišła hyšći wjelika hupka ze 24 źowćami a gólcami z wejsneje źiśownje a ze šule. Kněni Hanušowa z Turnowa, ako nawjedujo źiśecu zagrodku w Nowej Jsy, a dalšne tśi źiśownice su se pśi tom za to starali, až su byli wšykne źowća rědnje serbske z z kóšulu, šorcu a z cypjelami woblacone. Za to njejsu jano wót starjejšych a starkich, ale teke wót pśiglědarjow a zapustarjow dostali wjeliku chwalbu.

artikel pógódnośiś
(0 )
Pšosym zalogujśo se, cośo-li komentar dodaś