„Sćo wšykne wutšobnje witane do Raduša“ – tak jo to serbski a nimski zazněło pónjeźele, 23. januara, we wjelikej bramborskej hali na Zelenem tyźenju w Barlinju. Z mócnym głosom jo to do mikrofona wołał Manfred Klicha, znaty wejsny chronist w Radušu. A słyšało jo to wjele stow woglědarjow, ako su howko ten źeń pśišli z cełeje Bramborskeje a z drugich stron Nimskeje. Su ga kśěli sobu dožywiś tradicionalny bramborski źeń na Zelenem tyźenju. K tomu jo słušało teke to, až su how znate cynili, w kótarej jsy buźo se lětosa pśewjasć woblubowany bramborski wejsny a žnjowny swěźeń. To jo južo dlejšy cas znate, ale na Zelenem tyźenju se to pón oficialnje k wěsći dajo. Tenraz buźo ten swěźeń 9. a 10. septembra, južo ten 14., a to w Radušu, w tej rědnej serbskej jsy w Błotach. A Radušanarje a Wětošowarje (Raduš ga jo do Wětošowa pśibity) su ten źeń ten „štaflowy štab“ pśewzeli wót zastupnikow ze jsy Steinhöfel, źož běšo se slědne lěto ten 13. swěźeń wótměł.