Chóśebuz/Cottbus. Jadnab 80 namšarjow jo pśišło gódownicu na rědnu a dostojnu serbsku namšu do Serbskeje (Kloštarskeje) cerkwje. Tu samu jo źaržał faraŕ Ingolf Kśenka z Janšojc. Dwě ab­sol­wentce Dolnoserbskego gymnaziuma Karolina Harpojc a Maria Groźiškojc ze Žylowa stej gromaźe z Christinu Kliemoweju z Dešna lazowałej to gódowne tšojenje z ewangelija swětego Lukasa, Madlena Norbergowa z města jo lazowała z ewangelija swětego Matejusa. Faraŕ Kśenka jo we prjatkowanju se pšašał, lěc jo to pšawje, wjasołe gódy swěśiś, gaž swět jo połny nuze a wójny. Wón jo wulicował wót generacije, kótaraž jo wšykne tšašne groznosći swětoweje wójny dožywiła. Wjele jich jo se mysliło, až njebudu žednje móc z wjasołeju wu­tšobu gódy swěśiś. A weto jo to gódowne tšojenje naslědku pśemógło jich wobśěžkane wu­tšoby wustrowiś. „Źiśo do Betlehema“, tak ako te pastyrje a te tśo mudre krale – jo faraŕ Kśenka za słowami fararja Tešnarja namšarje napominał. Betlehem jo blisko, rozmjej: kuždy wěrjecy namakajo jen we bibliji.