Diese Seite drucken

Wjaska – krotki portrej jsy w grodkojskich stronach

Awtor: Jost Schmidtchen srjoda, 19. oktober 2016
Na wejsnem swěźenju pśi mlokowej rampje: zwjercha wótlěwa napšawo: pśedsedarka wejsnego kluba Monika Blietschau, dr. Klaus Peter Schulze (wótpósłany Nimskego parlamenta /CDU), prědkstojaŕ Andreas Schulze. Dołojce napšawo dr. Ingo Miersch. Foto: J. Schm.

Wjaska jo se prědny raz we lěśe 1512 pisnje wobspomnjeła. Prědne wejsanarje su byli serbske – a wjas słuša teke źinsa do serbskego sedleńskego ruma.

Znamje jsy su tśi studnje, kótarež hyšći źinsa eksistěruju na měsće něgajšnego žrědła. We tej mokšej stronje jo něga była bykowa łuka, źož jo se pasł byk. Źinsa stoj how dub měra.

Wejsanarje su se dłujko žywili wót role a góle. How su źaržali wjelike rědownje wójcow a pśědli wójcynu wałmu. Pjerwjej kaž źinsa dajo we jsy wjele rucnikarskich firmow. Něga jo pjakarnja była daloko a šyroko znata dla gódownych klěbow. Źinsa jo how 40 firmow: 13 rucnikarjow, 8 pśekupcow a 19 drugich samostatnych.

Źiśownja Hasenheide jo swěśiła łoni 50lětny jubilej swójogo wobstaśa. We zachadnych lětach su ju nutśi kradu pśenowili. Źiśi se tam wopóznawaju ze serbskimi nałogami: wóni campruju a móluju k jatšam jaja a pśepokazuju se na swěźenjach we jsy a w Grodku.

artikel pógódnośiś
(0 )
Pšosym zalogujśo se, cośo-li komentar dodaś