Uta Henšelowa, źinsa regionalna powědarka Domowiny, jo južo ako njenaroźone góle sobu była we tej šuli. Jeje mama Christel Lehmann-Endersowa jo tam wuknuła serbsku rěc a jo prědny raz we swójom žywjenju dobre censury dostała. Stakim jo pózdźej samo na Humboldt-uniwersiśe etnografiju studěrowała a muzej w Lubnjowje až do swójogo wuměńka nawjedowała.

Dla togo, až jo była taka dobra wuknica serbšćiny, jo kněni Lehmann-Endersowa wěcej raz tam wuknuła. Stakim jo musała jeje mjaztym južo naroźona nejstarša źowka Uta sobu pśiś. Jej jo se tam pak wóstuźiło, jo casnikarce wulicowała. Jo we tom casu mólowała. Ale jeje młodša sotša jo južo ducy była a jo stakim teke něco sobu dostała. Su ga wjele spiwali we tom kursu, jo kněni Henšelowa na swětosnem zarědowanju wulicowała. Toś maju Lehmannowe – ta mama a jeje mjaztym tśi źowki – hyšći źinsa folklornu kupku „Łokaśina“.