= Jan Nuk, něgajšny pśedsedaŕ Domowiny: Ja som rad pśijěł do Dolneje Łužyce, teke togodla, dokulaž jo how Domowina wusko zwězana z ludom. To jo zasej wiźeś na janšojskem swěźenju a ja by kśěł wšykno to wjelgin chwaliś, což jo se how tšojło. Na pśikład na Młynkojc wjelikem a kšasnem burskem dwórje, kenž se wjelgin derje góźi za taki swěźeń. Som źinsa zasej dožywił a wiźeł, kak mócnje su luźe ze swójimi serbskimi tradicijami a nałogami a z serbskeju drastwu zwězane. Te serbske kórjenje su how wjelgin dłymoke. Z wjaselim som zwěsćił, až jo wjele luźi serbski powědało, což pśecej njejo tak było.

= Fred Kaiser, šołta w Dešnje: Mej smej ze žeńskeju, ako jo doma w Mósće, wjele lět sobu gótowałej we serbskem swajźbarskem śěgu w Mósće. Togodla smej se wjelgin wjaseliłej, až su te mósćańske swajźbarki a swajźbarje pó dłujkem casu zasej wustupili w Janšojcach, a to z wjele nowymi a młodymi woblicami. By wjelgin rědnje było, gaby toś ta rědna serbska swajźba dalej wóstała.