Pśisamem by se raźiło, se zmakaś rowno na tom dnju, ako smy dostali naše abiturne wopisma a swěśili abiball – 2. julija. Pśeto, až pak někotare njejsu mógali ten źeń, smy se drugi termin wubrali. A swěśili smy rědnje. Smy spominali na 40 lět pó maturje! Złožyli smy našu maturu w lěśe 1976 na tegdejšej Rozšyrjonej wušej šuli w Chóśebuzu. Smy jano styri lěta gromaźe byli a wšake z nas su samo pó 10. lětniku wótejšli na ceptarske abo wótkubłarske wukubłanje do Budyšyna. Weto jo naša rědownja była kšasny team a cas na šuli běšo za młogich nejrědnjejšy wótrězk młodosći. Smy wšake zwórali, ako se to słuša za teenagery, ale smy teke pilnje wuknuli, sportowali abo w kulturnej kupce rejowali a spiwali. Na lětosnem rědowniskem zmakanju smy se dopomnjeli na toś ten cas. Smy se wuměnili zajmne tšojenja, citěrowali abiturne nowiny, se smjali pśez wšaku šybałosć a se wjaselili, až se wšyknym někak derje źo. Se wě, smy teke powědali wó něntejšnem žywjenju na šuli a aktualnych serbskich a drugich tšojenjach, źiśach a enkelźiśach a smy se mjazy sobu fota pokazowali atd. Ako góści smy pśepšosyli něgajšnych ceptarjow.