Tak wuglěda źinsa ten Rožowy dwór na kšomje Běłeje Góry. Tam su w lěśe 1954 wuknuli dolnoserbsku rěc, pak jano krotki cas. Fota: Horst Adam 
11. stacija: Běła Góra – Rožowy dwór / Byhleguhre – Rosenhof
Južo dlejšy cas twóritej Běła Góra a Bělin/Byhlen zgromadnu gmejnu. Chtož co wót jadneje jsy do teje drugeje, ma dwě móžnosći. Móžo jěś pó głownej šoseji z Běłeje Góry na směr do Tšupca a pón napšawo załožyś do Bělina. To jo ta dlejša droga. Maju pak blišu, tšochu wusku a nic taku twardu a wóna wjeźo pśez gólu a jo nejskerjej jano tym znata, ako tam bydle.
Na kšomje teje drogi jo teke raz jězdźiła błośańska „Gusta“. A wóna jo měła tam samo jadno dwórnišćo – lěpjej gronjone, jadno wustanišćo. Tam jo zeleznica jano pón wustała, gaž jo kśěł něchten pśistupiś abo wustupiś. To pak jo se jano rědko stało.